چاقی ممکن است مغز را برای همواره تغییر دهد - مجله انجمن دعوت

به گزارش سایتک دیلی، پس از اینکه فرد غذا می خورد، روده مجموعه ای از علائم را به مغز ارسال می نماید که وجود مواد مغذی را منتقل می نماید، پدیده ای که دانشمندان معتقدند ممکن است به تنظیم رفتار غذا خوردن یاری کند. با این حال، در تحقیق تازه به رهبری میری سرلی، محققان دریافتند، در حالی که تشخیص مواد مغذی در معده، تغییرات فعالیت مغز در افراد لاغر را موجب می گردد، چنین واکنش های مغزی تا حد زیادی در افراد چاق کاهش می یابد.

به گفته محققان، این تفاوت ها در فعالیت مغز می تواند به شرح دلیل دشواری کاهش وزن و حفظ کاهش وزن برای بعضی افراد یاری کند.

محققان گلوکز یا چربی را به طور مستقیم به معده 28 فرد لاغر، کسانی که شاخص توده بدنی 25 یا کمتر داشتند و 30 نفر مبتلا به چاقی (با شاخص توده بدنی 30 یا بالاتر) تزریق کردند سپس فعالیت مغز را به وسیله تصویر برداری تشدید مغناطیسی کارکردی ارزیابی کردند.

در میان شرکت نمایندگان لاغر، محققان شواهدی از کاهش فعالیت در منطقه ها مختلف مغز در پی تزریق گلوکز و چربی مشاهده کردند. برعکس، آنان هیچ تغییری در فعالیت در شرکت نمایندگان مبتلا به چاقی مشاهده نکردند.

سرلی، پروفسور پزشکی (غدد درون ریز) در دانشکده پزشکی ییل و محقق ارشد این تحقیق گفت: نتایج تحقیق تعجب آور بود. ما فکر می کردیم که بین افراد لاغر و افراد چاق واکنش های متفاوتی وجود داشته باشد، اما انتظار نداشتیم این عدم تغییر در فعالیت مغز در افراد چاق رخ دهد.

سرلی و همکارانش سپس نگاهی دقیق تر به ناحیه ای از مغز به نام جسم مخطط انداختند که تحقیقات قبلی نشان داده بود، جنبه های پاداش و انگیزه دریافت غذا را میانجیگری می نماید و نقش کلیدی در تنظیم رفتار غذایی دارد. جسم مخطط تا حدی این کار را به وسیله انتقال دهنده عصبی دوپامین انجام می دهد.

محققان با استفاده از ام آرای دریافتند که در افراد لاغر، هم گلوکز و هم چربی منجر به کاهش فعالیت در دو قسمت جسم مخطط می گردد. با این حال، فقط گلوکز منجر به تغییراتی در فعالیت مغز در شرکت نمایندگان مبتلا به چاقی و تنها در یک ناحیه از جسم مخطط شد. چربی فعالیت مغز را در این ناحیه تغییر نداد. هنگامی که محققان آزادسازی دوپامین را در جسم مخطط پس از تزریق مواد مغذی ارزیابی کردند، آزادسازی دوپامین ناشی از گلوکز در هر دو گروه از شرکت نمایندگان را مشاهده کردند، در حالی که چربی تنها باعث آزادسازی دوپامین در شرکت نمایندگان لاغر شد.

چاقی ممکن است مغز را برای همواره تغییر دهد

به گفته محققان، این یافته ها با کاهش حس مواد مغذی در افراد چاق سازگار است.

برای این تحقیق، شرکت نمایندگان مبتلا به چاقی تحت نوعی برنامه رژیم غذایی 12 هفته ای کاهش وزن قرار گرفتند. سپس از کسانی که حداقل 10 درصد از وزن بدن خود را از دست داده بودند، دوباره تصویربرداری شد.

محققان دریافتند برای این افراد، کاهش وزن هیچ تغییری در پاسخ مغز به تزریق مواد مغذی ایجاد نکرد. سرلی ابراز کرد: هیچ یک از پاسخ های کاهش یافته بازیابی نشد.

تجزیه و تحلیل های قبلی نشان داده است، بیشتر افرادی که وزن خود را کم می نمایند طی چند سال پس از رژیم گرفتن دوباره وزن خود را به دست می آورند.

محققان می گویند این یافته های تازه ممکن است به شرح دلیل این امر یاری کند.

سرلی می گوید: در کلینیکم، وقتی افراد چاق را می بینم، اغلب به من می گویند: شام خوردم، اما احساس سیری ندارم ... و من فکر می کنم که این بخشی از این حس ناقص مواد مغذی است. به همین دلیل است که افراد با وجود اینکه کالری کافی مصرف نموده اند، پرخوری می نمایند و مهمتر از همه، ممکن است دلیل دشواری زیاد حفظ وزن را شرح دهد.

وی اضافه کرد: درک بیولوژی رفتار خوردن در انسان هنوز در مراحل اولیه و تحقیقات بیشتری برای کشف دلیل وقوع کاهش حس مواد مغذی در بعضی افراد، مسیر های بیولوژیکی درگیر و زمان آغاز این تغییرات، مورد احتیاج است.

سرلی اظهار داشت: همه گاهی پرخوری می نمایند، اما معین نیست که چرا بعضی افراد به پرخوری ادامه می دهند و بعضی دیگر این کار را نمی نمایند. ما باید زمانی که مغز آغاز به از دست دادن ظرفیت خود برای تنظیم مصرف غذا می نماید را پیدا کنیم، آن نقطه آغاز کجاست و چه چیزی این تغییر را معین می نماید، زیرا اگر بدانید چه زمانی و چگونه اتفاق می افتد، ممکن است بتوانید از آن پیشگیری کنید.

وی شرح داد: به طور مشابه، دانستن اینکه چه زمانی تغییرات در احساس مواد مغذی غیرقابل برگشت می شوند، به پزشکان یاری می نماید تا مسیر های درمانی را برای بیماران معین نمایند. یکی از اهداف آینده، یافتن راهی برای بازگرداندن حس مواد مغذی، در صورت امکان، خواهد بود.

سرلی اعلام کرد: صرف نظر از این، یافته ها نقش کلیدی مغز انسان را در چاقی نشان می دهد. مردم هنوز فکر می نمایند چاقی ناشی از فقدان اراده است، اما ما نشان داده ایم که در خصوص احساس مواد مغذی تفاوت واقعی در مغز وجود دارد.

یافته های این تحقیق در مجله Nature Metabolism منتشر شد.