کشف آب 600 میلیون ساله در هیمالیا
به گزارش مجله انجمن دعوت، دانشمندان آب اقیانوسی 600 میلیون ساله را در ذخایر معدنی هیمالیا کشف کردند.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، پژوهشگران ادعا می نمایند که یک کپسول زمان (مخزن) برای اقیانوس های دیرینه در ذخایر معدنی هیمالیا پیدا نموده اند.
گروهی از دانشمندان هندی و ژاپنی با مطالعه منطقه کومائون (Kumaon) هیمالیا در استان اوتاراکند هند دریافتند که ذخایر معدنی - منیزیت - واقع در این منطقه حاوی قطرات آبی است که حدود 600 میلیون سال پیش در دوران نئوپروتروزوییک (پیشین زیستی نو) ته نشین شده است.
پیشین زیستی نو به اواخر اَبَردوران (ائون) پیشین زیستی گفته می گردد. پیشین زیستی نو از یک میلیارد سال پیش تا 541 میلیون سال پیش را دربرگرفته و شامل سه دوره است.
پژوهشگران می گویند که حفظ منیزیت در این منطقه تنها در صورتی می تواند امکان پذیر باشد که ناخالصی هایی مانند کلسیم، احتمالاً به علت یخ زدگی رودخانه ها برای مدت طولانی حذف شده باشد.
منیزیت هیمالیا یک استثنای نادر است
یکی از رویداد های مهم در تاریخ زمین، یخبندان زمین گوی برفی (Snowball Earth) است که طی آن اغلب سطح سیاره با صفحات ضخیم یخی پوشیده شده بود که متعاقب آن رویداد دیگری موسوم به دومین رویداد بزرگ اکسیژن رسانی رخ داد که طی آن سطح اکسیژن در جو زمین چندین برابر افزایش یافت و منجر به تکامل اشکال پیچیده حیات شد.
با توجه به اینکه رسوباتی که دانشمندان یافته اند، نشان می دهند که حوضه های رسوبی برای مدت طولانی در طول یخبندان زمین گوی برفی، احتمالاً به علت ورودی کم رودخانه به عنوان محصول تغییرات جوی از کلسیم محروم بوده اند، این پژوهش مستقیماً این دو رویداد را به هم مرتبط می نماید.
پژوهشگران می گویند: با این حال، مواد معدنی رسوب شده از آب دریا، پتانسیل حفظ شواهدی از اقیانوس های دیرینه شان را دارند. سیالات ماگمایی، دگرگونی و هیدروترمال معمولاً در کانی های سنگ ساز به دام می افتند. با این حال، گنجاندن اقیانوس دیرینه به ندرت دیده شده است، زیرا کربنات ها که رایج ترین رسوب دریایی هستند، عمدتاً خیلی ریزدانه هستند و به راحتی تبلور مجدد می شوند و از نظر شیمیایی تغییر می یابند.
پراکاش چاندرا آریا نویسنده اول این مطالعه می گوید: ما یک کپسول زمانی برای اقیانوس های دیرینه پیدا نموده ایم. ما چیز زیادی در خصوص اقیانوس های دیرینه در گذشته و اینکه آن ها در مقایسه با اقیانوس های امروزی چقدر متفاوت یا مشابه بوده اند، نمی دانیم. آیا آن ها اسیدی تر یا بازی، غنی از مواد مغذی یا فاقد یا دچار کمبود، گرم یا سرد بوده اند و ترکیب شیمیایی و ایزوتوپی آن ها چگونه بوده است؟ چنین بینش هایی می توانند سرنخ هایی در خصوص آب و هوای گذشته زمین ارائه دهند و این اطلاعات می تواند برای مدل سازی آب و هوا مفید باشد.
این پژوهش یک کوشش مشترک میان پژوهشگران موسسه علوم هند در بنگالورو و دانشگاه نیگاتا در ژاپن است.
این مطالعه در مجله Precambrian Research منتشر شده است.
منبع: فرارو