پیشتاز در اقتدار یا تحقیر؟
به گزارش مجله انجمن دعوت، با توجه به سخنان منتشر شده از رهبری و تاکید ایشان بر فراوری واکسن توسط توان داخلی این سوال مطرح می گردد که چرا نباید واکسن خارجی را خریداری کنیم؟ آیا فرقی بین روسیه و چین با آمریکا، آلمان و فرانسه وجود دارد؟
گروه دانشگاه مجله انجمن دعوت، حمیده عرب سرخی؛ با توجه به موارد ذکر شده در طول تاریخ، شاهد حمله بیولوژیکی کشورهایی مانند انگلستان، آمریکا و فرانسه هستیم. مانند تحریم های آمریکا طی سالیان اخیر در زمینه دارویی شامل داروهای کمیاب و ضروری که باعث مرگ بسیاری از هموطنانمان، تورم در قیمت داروها، احتکار و... شده است. یا فرانسه در جریان خون های آلوده و ابتلای بسیاری از مردم به ایدز و هپاتیت سی، یادآور خاطرات تلخی برای مردم است.
انگلستان نیز در زمان جنگ جهانی با ایجاد قحطی باعث مرگ میلیون ها ایرانی شده و مدتی بعد با شیوع آنفولانزای اسپانیایی علاوه بر وبا، کشور ما را درگیر این بیماری نیز کرد. مثال های تاریخی ذکر شده نشانه عدم اعتماد به کشورهای غربی را ملموس و معین می سازد و ادعای توطئه انگلیسی کاملاً صدق می نماید. زیرا طی سالیان متمادی شاهد دشمنی دیگر کشور ها با ملت ایران بودیم و کوشش آنها در جهت حمله های بیولوژیکی معین می باشد. با این تفاسیر پس به این نتیجه می رسیم که عدم اعتماد منطقی بوده و بخشی از مسئله برای ما روشن می گردد.
یک چاقوی سالم میان صد دسته خراب
حال سوال اساسی اینجاست، چرا اعتماد صرف به واکسن خارجی؟ در حالی که به نقل از رهبری اگر آنها توانایی بالایی داشتند، جلوی مرگ ومیر کشور خودشان را می گرفتند. و اگر این احتمال را هم ندیده بگیریم، سابقه بعضی شرکت های دارویی مانند فایزر نشان دهنده آن است که در تجربیات قبلی خود دچار اشتباهات، خسارات و شکایاتی از سوی سایر کشور ها بودند، برای مثال نشریه گاردین در سال 2007 منتشر کرد که به دلیل تست غیرقانونی دارو روی بچه ها نیجریه ای دولت این کشور شکایتی علیه شرکت فایزر به مبلغ 7 میلیارد دلار تهیه و ادعا نموده که از بین 200 نفر آزمایش شده، 11 نفر آنها فوت کردند و تعدادی نیز فلج شده اند. یا در سال 2009 در پرونده ای دیگر 2.3میلیارد دلار، این شرکت به دلیل توزیع غیرقانونی دارو و همچنین در سال 2004 در پرونده ای دیگر شرکت فایزر، 325 میلیون دلار جریمه نقدی شد. در حال حاضر نیز عوارض جانبی واکسن کرونا آنها زیاد بوده و مرگ های ثبت شده آنها، ازصد نفر پیشی گرفته است و این نشانه عدم پیروزیت آن ها می باشد.
ویروسی که روزبه روز رنگ عوض نموده و با علائم متفاوت در کشورها منتشر می گردد، چگونه میتوان با واکسنی که اعتبار قطعی ندارد قابل درمان باشد؟ پس با توجه به اطلاعاتی که رسانه های غربی و سایت های وابسته به آنها منتشر نموده اند نشانه ای جزء یک زد و بند سیاسی و منافع قدرت ها قابل تامل نیست. اما عدم اعتماد به واکسن ایرانی از کجا نشات می گیرد؟
خودتحقیری به قیمت دلار آمریکا
اول از همه گریزی به آمار و ارقام می زنیم. ایران در زمینه فراوری واکسن در غرب آسیا رتبه اول و در جهان رتبه دهم را کسب نموده است. البته با توجه به تمامی تحریم ها و مسائل مالی در زمینه پزشکی و فراوری دارو، کشور ما با همت جوانان ایرانی توانسته نتیجه خوبی کسب کند و این نشانه اراده انقلابی آنها می باشد. اما نکته دیگر، اینکه اگر تمامی این فرضیات، درست نبوده و واکسن های خارجی بیشترین میزان اثرگذاری را داشته باشند، قطعاً فراوری انبوه، زمانبر و کشورهای فراوری کننده تمام کوشش خود را برای فراوری داخلی نموده و در ادامه به فکر فراوری مازاد و صادرات می باشند.
پس منطقی ترین کار در حال حاضر این است که کشور ما نیز کوشش خود را در زمینه فراوری واکسن انجام دهد و در این زمینه نیز پیروز بوده. همچنین توانسته واکسن را در مرحله آزمایش انسانی قرار دهد که با توجه به سخنان رسانه های غربی و شرقی نشانه پیشرفت علمی ایران باتوجه به فشارهای بین المللی است .
ایران و یک لشکر
پس ما باید اراده خود را در این زمینه به کار بگیریم تا با واکسن ایرانی که قطعاً تاثیرگذاری محیطی آن برای ما اثرگذارتر بوده، زیرا امکان دارد واکسن ها در کشورها اثرگذاری های مختلف داشته باشد. پس اگر ما واکسن داخلی فراوری کنیم باتوجه به اثر زیست بومی آن، احتمال پیروزیت بالاتری خواهیم داشت. لذا فرقی نمی نماید که واکسن را از روسیه بخریم یا از چین هرچند که دوست ما باشند، یا از آمریکا و فرانسه. تمام سخنان رهبری و همچنین افراد متخصص در این زمینه بر این نکته تاکید دارد که کوشش گردد تا واکسن داخلی به فراوری برسد.
درنتیجه، وظیفه ما در این زمان باید متکی بر این باشد که تبلیغات سیاسی رسانه ها ما را فریب ندهد و با ایجاد اعتماد ملی و اتحاد دولت و ملّت زمینه را برای کسب قدرت بیشتر در زمینه علمی برای کشورمان فراهم سازیم.
حمیده عرب سرخی - کارشناسی علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
انتشار یادداشت های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط مجله انجمن دعوت نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه ها و فعالین دانشجویی است.
منبع: خبرگزاری دانشجو