آیا استخوان های ما در سفر به مریخ دوام می آورد؟
به گزارش مجله انجمن دعوت، برنامه های طولانی مدت فضایی از جمله ایجاد پایگاه در ماه و سفر به مریخ که در سال های اخیر سرمایه گذاری های بزرگی در مورد آن اجرا شده، روز به روز در حال توسعه است، اما به نظر می رسد این موضوع موانع متعددی بر سر راه خود دارد. اخیراً دانشمندان علوم پزشکی مدعی شدند که اقامت در فضا سبب کاهش تراکم استخوانی افراد می گردد و این یکی از چالش های تازه و مهم بر سر راه مأموریت های آینده فضایی است.
به گزارش مجله انجمن دعوت، این محققان روز پنجشنبه مدعی شدند این تراکم استخوانی از دست رفته حتی پس یک سال از بازگشت فضانوردان به زمین، بازسازی نمی گردد. تحقیقات قبلی نشان داده بود که فضانوردان به ازای هر ماه گذراندن در فضا بین 1 تا 2 درصد از تراکم استخوان خود را از دست می دهند، زیرا کمبود گرانش فشار را از پا های آن ها در هنگام ایستادن و راه رفتن کم می نماید. دانشمندان برای درک بهتر این موضوع، مچ دست و مچ پا های 17 فضانورد را قبل، در طول و بعد از اقامت در ایستگاه فضایی بین المللی اسکن کردند.
استیون بوید یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه کلگری کانادا و مدیر موسسه سلامت استخوان و مفاصل مک کایگ گفت: تراکم استخوان از دست رفته به دلیل اقامت در فضا، برابر است با کاهش تراکم استخوان یک فرد ساکن در زمن در طول چند دهه. محققان دریافتند که تراکم استخوان ساق پا 9 نفر از فضانوردان پس از یک سال حضور در زمین به طور کامل بهبود نیافته است. این موضوع در مورد طولانی ترین ماموریت ها که بین چهار تا هفت ماه اقامت در ایستگاه فضایی بین المللی است، شدید تر بود.
استیون بوید به خبرگزاری فرانسه گفت: ما مطمئن هستیم که هر چه فرد بیشتر در فضا بماند، تراکم استخوانی بیشتری را از دست می دهد. این یک نگرانی بزرگ برای مأموریت های برنامه ریزی شده مریخ است که فضانوردان را برای سال ها در فضا نگه می دارد. بوید اضافه کرد؛ ما هنوز نمی دانیم که در اقامت های طولانی مدت چند ساله آیا این فرآیند کاهش تراکم به همان سرعت ادامه دارد یا خیر، زیرا چین چیزی را عملاً نمی توانیم بسنجیم، اما این نگرانی ها را باید جدی گرفت.
یک مطالعه مدل سازی در سال 2020 پیش بینی کرد که طی یک پرواز فضایی سه ساله به مریخ، 33 درصد از فضانوردان در معرض خطر پوکی استخوان قرار می گیرند. گیلت گاوکلین-کوخ، رئیس تحقیقات پزشکی در آژانس فضایی CNES فرانسه، گفت که بی وزنی تجربه شده در فضا شدیدترین عدم تحرک فیزیکی است. در حال حاضر وقتی فضانوردان پس از چندماه به زمین بازمی گردند، نمی توانند بر روی دوپای خود بیاستند، حالا تصور کنید فضانوردی پس از چند سال به مریخ برسد، آیا واقعاً قادر خواهد بود قدم بر روی این سیاره بگذارد.
مطالعه نو که در نشریه Scientific Reports منتشر شد، بعلاوه نشان داد که چگونه پرواز های فضایی ساختار خود استخوان ها را نیز تغییر می دهند. بوید می گوید؛ چنین چیزی مانند آن است که استخوان های شما در ابتدا ساختاری شبیه به ساختار برج ایفل داشته باشد، اما پس از انجام مأموریت فضایی به ناگاه بعضی از میله هایی که برج را برافراشته نگه می دارند، گم گردد. جالب تر اینکه بدن شما قادر نخواهد بود این میله ها را دوباره بازسازی کند. با این همه بعضی از کارشناسان بدبینی موجود در این پژوهش را بیش از حد ارزیابی می نمایند و معتقدند فضانوردان به طور معمول همگی از تناسب اندام بسیار بالایی برخوردار هستند و اثرات ایجاد شده بر بدن آن ها اغلب کوتاه مدت است. حتی فضانورد کانادایی رابرت تیرسک که بیشترین زمان را در فضا سپری نموده است، گفت که: ظرف یک روز پس از فرود، دوباره به عنوان یک زمینی احساس راحتی کردم.
منبع: sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی-مجله انجمن دعوت
منبع: فرارو