بچه ها و کرم های ضد آفتاب - مجله انجمن دعوت

بچه ها و کرم های ضد آفتاب

یک آفتاب سوختگی شدید در دوران کودکی ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را بعدها در طول زندگی شخص افزایش دهد. مراقبت از بچه ها در برابر تابش خورشید و تشعشعات مضر آن برای والدین بسیار مهم است. این کار همواره آسان نیست چرا که ورزش ها و فعالیت های خارج از منزل بچه ها حتی در هوای ابری هم مشکل زاست. بر اساس تحقیقات دانشمندان آمریکایی 60 تا 80 درصد از تابش های خورشید ممکن است از لایه های ابر همگذشته و به بدن یک شناگر در عمق 30 سانتی متری آب در استخر یا دریا برسد. تشعشعات مضر خورشید می توانند از آب ، برف، شن و ماسه سفید هم عبور کنند.

سایبانی برای بچه ها

چند راه وجود دارد که خطر قرار گرفتن در معرض خورشید را در بچه ها کاهش دهیم.

هنگام روز: هر وقت که امکان داشت بچه ها را از تابش مستقیم خورشید دور نگاه داریم. بیشتر بین ساعت 10 صبح تا 3 بعدازظهر که تابش خورشید بیشتر است.

کلاه: لبه کلاه اگر به طرز صحیحی استفاده گردد، کودک را از تابش مستقیم خورشید محافظت خواهد نمود.

کرم ضدآفتاب: برای پرهیز از آفتاب سوختگی استفاده از کرم های ضدآفتاب لازم است، به خصوص روی پوست گردن، گوش ها و بینی.

لباس: اگر چه تابش های ماورای بنفش خورشید می تواند از لباس های نازک عبور کند به خصوص اگر خیس هم باشند،پارچه هایی با بافتی ضخیم و سفت از کودک شما در برابر این تابش ها بهتر محافظت می کنند.

با پزشک درباره انتخاب کرم ضدآفتاب مناسب برای کودک خود و نوع پوست او حتما مشورت کنید، به خصوص در خصوص بچه ها زیر 2 سال. بچه های زیر 6 ماه باید ازتابش مستقیم آفتاب دور نگه داشته شوند. پوشاندن سطح بدن کودک با لباس، برترین نوع محافظت از پوست کودک است. البته استفاده از کرم های ضد آفتاب را هم نباید فراموش کرد. مالیدن مقدار کمی کرم ضد آفتاب روی دست ها و صورت مفید خواهد بود. بچه ها هرچه بیشتر در معرض تابش خورشید باشند احتمال بروز مسائل پوستی آنان هنگام بلوغ بیشتر خواهد بود.

قبل از استفاده از کرم ضدآفتاب روی پوست بچه ها حتما آن را روی قسمت کوچکی از پوستشان تست کنید تا وجود یا عدم وجود حساسیت بچه ها به آن کرم تعیین گردد. مسائل وخطر ناشی از تابش مستقیم خورشید، دایمی است، حتی وقتی که کودک شما عظیم می گردد. بنابراین باید به نصایح و دستورالعمل های مراقبتی دقیقا عمل کنید. به این مساله هم باید توجه کرد که منطقه های از پوست که بخیه خورده اند و یا دچار زخم شده اند، آسیب پذیرتر از بقیه منطقه ها پوست هستند.

از آنجایی که کرم های ضدآفتاب ساخت ویتامین D در پوست را دچار اختلال می نماید بنابراین توصیه می گردد که تمام بچه ها در آغاز دو ماهه اول زندگی خود ویتامین D خوراکی مصرف کنند تا از بروز راشی تیسم (نرمی استخوان) و عوارض دیگر کمبود ویتامین D جلوگیری به عمل آید.

درمورد بچه ها دریافت حداقل 200 واحد بین المللی از ویتامین D به طور روزانه لازم است و حتی بچه های هم که از شیر مادر تغذیه می شوند باید این مقدار ویتامین D خوراکی را مصرف کنند. نگرانی های اخیر که موضوع تحقیقات بیشتری شده است، افزایش تعداد مبتلایان به راشی تیسم به خصوص در منطقه ها شهری است (راشی تیسم بر اثر کمبود تابش آفتاب به پوست بدن و دریافت ناکافی ویتامین D ایجاد می گردد).

خورشید و تابش های آن منبع مناسبی برای ویتامین D است، اما مقدار گیری مقدار تابش خورشید بسیار مشکل است. عواملی مانند تعداد رنگدانه های موجود در پوست کودک، تابش آفتاب به پوست و... بر مقدار ویتامین D که بدن فراوری می نماید، موثر است.

به خصوص بچه های که با شیر مادر تغذیه می شوند بیشتر در معرض ابتلا به کمبود ویتامین D و راشی تیسم قرار دارند چون شیر مادر حاوی مقدار کمی ویتامین D است. در نتیجه بچه ها شیرخوار در معرض عوارض کمبود ویتامین D قرار می گیرند.

نوع کرم (یا ژل یا لوسیون یا اسپری) ضد آفتاب بچه ها باید به شکلی انتخاب گردد که استفاده از آن راحت باشد و به داخل چشم و یا دهان آنها وارد نگردد. حتما از محصولات مخصوص بچه ها بهره ببرید چون اینگونه محصولات ملایم تر و مناسب تر هستند.

از محصولاتی که روی آنها برچسب های بدون مواد تحریک کننده یا بدون عطر و مواد خوش بوکننده یا ضد حساسیت نوشته شده، بهره ببرید. کرم های محافظت از پوست در برابر تابش های مضر خورشید (کرم های ضدآفتاب) که برای بچه ها عظیم تر تهیه شده اند، با رعایت برخی از احتیاط های معمول برای بچه ها کوچک و نوزادان مناسب هستند. برای مثال کرم های ضدآفتاب بچه ها و بچه های عظیم تر حاوی رنگ های شاد و جذابی اند که به خصوص برای جلب نظر بچه ها و تشویق آنها به استفاده از این گونه کرم ها طراحی و ساخته شده اند.

ممکن است نوزادی که برای او از این کرم ضدآفتاب استفاد می گردد، مقداری از ترکیبات اضافی را با انگشت به داخل دهان گذاشته و بخورد. البته مقدار کم این مواد خطرناک نیست اما برترین راه، دورنگاه داشتن این مواد از دسترس بچه ها و استفاده نکردن از آنها است.

منبع:www.salamat.com

/خ

منبع: راسخون