جراحی ایمپلنت دندان و نکاتی که باید راجع به آن بدانید - مجله دعوت

مجله دعوت | سرویس سلامت - جراحی ایمپلنت دندان ابتدا در سال 1952 در سوئد اختراع شد. امروزه جراحی ایمپلنت دندان را یک درمان استاندارد برای جایگذاری نوعی پروتز به جای دندان می دانند. ایمپلنت دندان یک ابزار نصبی است که در استخوان فک جاگذاری می گردد و می تواند طی چندماه با استخوان ترکیب گردد. امپلنت دندان به عنوان ریشه دندان از دست رفته عمل می نماید. این ریشه مصنوعی به صورتی است که می تواند دندان و یا بریج جایگزین را حفظ کند. داشتن این نوع ایمپلنت نزدیک ترین و برترین جهت برای داشتن دندانی مشابه با دندان طبیعی است چرا که این نوع دندان بر روی خودش می ایستد و بر روی دندان های مجاور نیز تأثیر نمی گذارد و پایداری بالایی دارد. بیشتر ایپملنت های دندانی از تیتانیوم فراوری می گردد چرا که تیتانیوم می تواند با استخوان ترکیب گردد بدون آنکه به عنوان یک عامل خارجی به وسیله بدن تشخیص داده گردد. در طول زمان، علم و تکنولوژی به پیشرفت های جدی در ایمپلنت های دندانی دست یافته است. امروزه احتمال موفقیت ایمپلنت های دندانی حدود 87 درصد است.

چه زمانی به یک اجراحی ایمپلنت دندان احتیاج دارید؟

جراحی ایمپلنت دندان می تواند برای جایگزینی یک دندان، چند دندان و یا همه دندان ها به کار رود. جایگزینی دندان باعث بازیابی عملکرد مناسب دندانی در عین ایجاد زیبایی است. زمانی که صحبت از جایگذاری دندان می گردد، 3 گزینه برای بیمار وجود دارد:

1. دندان مصنوعی به صورت قسمتی و یا کلی

2. بریج دندان

3. امپلنت دندان

دندان مصنوعی ارزانترین روش برای جایگزینی دندان هاست، اما در عین حال این روش کمتر مورد استقبال واقع می گردد چرا که در دهان افراد حس ناراحتی ایجاد می گردد. به علاوه، دندان مصنوعی می تواند بر روی ذائقه و تجربه یک نفر از غذا تأثیر بگذارد. بریج دندانی برترین گزینه برای جایگزینی دندان پیش از خلق ایمپلنت دندانی بود. مهمترین نکته منفی بریج دندان این است که بریج به ریشه دندان طبیعی کنونی برای کنترل احتیاجمند بود. ایمپلنت فقط به وسیله استخوان کنترل می گردد و بر روی دندان های طبیعی مجاور تأثیری نمی گذارد. این که کدام گزینه انتخاب گردد به فاکتور های مختلفی بستگی دارد. درخصوص ایمپلنت دندان می توان گفت که این فاکتور ها در تصمیم گیری موثر هستند:

• موقعیت دندان یا دندان های از دست رفته
• کمیت و کیفیت استخوان آرواره در محلی که ایمپلنت دندان در آنجا اتفاق می افتد
• سلامت بیمار
• هزینه
• تمایل بیمار

جراح قسمتی را که باید در آنجا جراحی ایمپلنت دندان اتفاق بیفتد را شناسایی و آنالیز می نماید که آیا این بیمار کاندیدای خوبی برای جراحی ایمپلنت هست یا نه. مزایای زیادی در انتخاب امپلنت دندان نسبت به موارد دیگر وجود دارد. همانگونه که گفته شد در این روش، دندان مورد نظر بدون آن که به دندان های دیگر آسیبی برسد جاگذاری می گردد. علاوه بر این چون پروتز دندانی با ساختار استخوانی ترکیب می گردد، بسیار مقاوم بوده و به مانند یک دندان طبیعی است.

انواع ایمپلنت دندان

به طور کلی دو نوع جراحی ایمپلنت دندان داریم: اندواستیل و سابپریواستیل. اندواستیل به نوعی از ایمپلنت اشاره دارد که در استخوا ن ها قرار گرفته است و سابپریواستیل به نوعی از ایمپلنت اشاره دارد که در قسمت بالای استخوان آروارد و زیر لثه انجام می گردد. ایمپلنت سابپریواستیل دیگر امروزه انجام نمی گردد چرا که نتایج بلندمدت مناسبی را برای بیمار در پی ندارد و نوع دیگر یعنی اندواستیل بسیار مستحکم تر است.

آیا افراد از پروتز دندانی یا ایمپلنت دندان احساس درد خواهند داشت؟

جراحی ایمپلنت معمولا به یاری بی حسی موضعی انجام می گردد و در نتیجه شما در طول جراحی احساس دردی نخواهد داشت. پس از این که بی حسی موضعی از بین رفت، ناراحتی پس از جراحی بسته به افراد مختلف متفاوت خواهد بود. به طور کلی، بیشتر افراد دردی را مشابه با درد پس از کشیدن دندان تجربه می نمایند. یک پک سرد بر روی پوست قسمت جراحی شده بلافاصله بعد از جراحی گذاشته می گردد تا التهاب این قسمت کاهش یابد. این درد می تواند به یاری قرص های مسکن مانند ایبوپروفن بهبود یابد. هرچه جراحی عمیق تر باشد، احتیاجمند داروی قوی تری است و احتیاج به زمان ریکاوری بیشتری دارد. جدا از قرص های مسکن، قرص های آنتی بیوتیک و دهان شویه برای بهبود ناحیه حراحی شده در چند هفته ارائه می گردد.

فرایند جراحی ایمپلنت دندان یا پروتز دندانی چگونه است؟

در طول جلسات مشاوره و برنامه ریزی، جراح شما به صورت دیداری منطقه مورد نظر در دهان شما را یعنی جایی که قرار است جراحی انجام گردد مشاهده می نماید و از تصاویر دندان شما به یاری ایکس ری، تصویر پانارومیک و سی تی اسکن و ... بهره می برد. در این مرحله کیفیت و کمیت استخوان آرواره شما مورد آنالیز قرار می گیرد و آنالیز می گردد که آیا احتیاج به استخوان بیشتری در این ناحیه وجود دارد یا خیر. به محض این که تعیین شد که شما می توانید جراحی ایمپلنت دندان را در منطقه مورد نظر داشته باشید، قراری تنظیم شده و شما در روز و زمان تعیینی برای شروع فرایند جراحی ایمپلنت به جراحتان مراجعه خواهید کرد. در طول همه جلسات جراحی، به بیمار بی حسی موضعی زده و یا هر آرامبخش لازمی ارائه می گردد تا قسمت مورد نظر بی حس گشته و بیمار به آرامش برسد.

اولین مرحله جراحی دهانی، خروج دندان یا دندان هاست. معمولا، نقطه ای که در آن قرار است جراحی ایمپلنت دندان انجام گردد، دارای یک دندان آسیب دیده است. به منظور این که جراح بتواند محل را برا یایمپلنت دندان آماده کند، دندان باید کشیده گردد. یک پیوند استخوانی حفره ای به منظور ایجاد یک پایه مستحکم برای ایمپلنت در محل انجام می گردد. این پیوند بین 2 تا 6 ماه زمان می برد تا بهبود یابد. برای مکان هایی که دندان وجود ندارد و کمبود استخوان دیده می گردد، فرد احتیاجمند به پیوند استخوانی دیگری است که در قسمت بالای استخوان آرواره کنونی ایجاد می گردد. این نوع فرایند درمانی احتیاجمند 6 ماه یا بیشتر برای درمان کامل دارد. در بعضی موارد زمانی که استخوان کافی وجود دارد، در یک روز دندان آسیب دیده می تواند کشیده شده و ایمپلنت جایگرین گردد. این نوع ایمپلنت را ایمپلنت فوری می نامند.

در شرایطی که یک جراحی ایمپلنت در قسمت فوقانی یعنی فک بالا و در ناحیه پشتی و عقبی اتفاق می افتد، میزان استخوان در دسترس با وجود سینوس فکی محدود می گردد. جراحی بالابردن سینوس و یا سینوس لیفت به منظوربالا بردن سینوس و پیوند استخوان بیشتر در سینوس است.

زمانی که میزان اسخوان کافی و محک در قسمت ایمپلنت وجود داشته باشد، یعنی این ناحیه آماده ایمپلنت است. در جلسه جای گذاری، ایمپلنت که از جنس تیتانیوم است به یاری ابزار مخصوص داخل استخوان قرار می گیرد. یک روکش دور ایمپلنت قرار گرفته، لثه بخیه می خورد و دوران درمان شروع می گردد. در طول دوره درمان، یک دندان مصنوعی موقتی به منظور زیبایی به جای دندان از دست رفته قرار می گیرد. دوره درمان تا حد بسیاری به کیفیت استخوان موجود بستگی دارد. دوره درمان عموما بین 2 تا 6 ماه به طول می انجامد. در طول این زمان، ایپملنت با استخوان یکی می گردد. عدم ایجاد فشار و زور بر روی دندان ایمپلنت در طول زمان بهبودی بسیار مهم است. دیدار های گوناگونی پس از جراحی با جراح انجام می گردد تا به یاری آن از عدم وجود عفونت و بعلاوه از ادامه درمان اطمینان حاصل گردد.

پس از دوره بهبودی مورد احتیاج، ایمپلنت دندان مورد آزمایش قرار می گیرد تا این اطمینان حاصل گردد که این پایه به خوبی با استخوان های مجاور ترکیب شده است. زمانی که این اطمینان حاصل شد، یک پروتز مناسب به یاری پیچ به ایمپلنت دندان متصل می گردد. این ابزار که به آن تکیه گاه گفته می گردد، وظیفه اش حفظ جایگزین دندانی یا تاج ایمپلنت است. پزشک شما سپس قالب مورد نظر را میزان گیری می نماید تا دندان جایگزین نصب گردد. تاج ایمپلنت یا به دندان به صورت پیچ خورده نصب می گردد و یا چسبانده می گردد.

خطرها، عوارض و مسائل احتمالی

مانند هر جراحی دیگری، همواره خطرها و عوارض احتمالی جانبی برای موفقیت ایمپلنت دندان وجود دارد. برنامه ریزی صحیح برای اطمینان از سلامت بیمار به منظور شروع فرآیند جراحی و بهبود بیمار بسیار مهم است. مانند هر فرایند جراحی دیگر، اختلالات خونریزی، عفونت، آلرژی، بیماری کنونی و داروهای مصرفی باید پیش از شروع فرایند جراحی با دقت مورد آنالیز واقع گردد. خوشبختانه احتمال موفقیت این روش نسبتا بالاست و شکست در این فرایند معمولا در موارد غیر عادی مانند وجود عفونت، شکستگی دندان ایمپلنت شده، آسیب به نواحی اطراف مانند عصب ها، رگهای خونی و دندانها، موقعیت ضعیف دندان ایمپلنت شده، کیفیت و کمیت نامناسب استخوان ها و ... به وجود می آید. مجددا ذکر این نکته ضروری است که برنامه ریزی دقیق با یک جراح حرفه ای می تواند از ایجاد چنین مسائلی جلوگیری کند. در بسیاری از موارد می توان برای دومین بار نیز کوشش کرد تا پس از دوره درمان یک دندان ایمپلنت نو جای دندان تایمپلنت قدیمی ناموفق را بگیرد.

تجربه شما از جراحی ایمپلنت دندان چگونه بوده است؟ آیا این روش را به صرفه و مناسب می دانید یا خیر؟ دیدگاه های خود را در انتهای همین صفحه در قسمت ارسال نظر با ما درمیان بگذارید.

برگرفته از: medicinenet